Verhalen

Ieder mens heeft recht op vakantie en kijkt hier naar uit. Ook de boeren en boerinnen van zorgboerderijen genieten op z’n tijd van een vakantie waardoor de deelnemers die van dagbesteding gebruik maken vanzelf ook vakantie voorgeschoteld krijgen. Hoe leuk is dat voor een deelnemer? En hoe ervaart de thuisbasis dit?

Gerda (87) geniet al ruim drie jaar van dagbesteding bij een zorgboerderij.
Zij begon met één dag in de week, al snel twee dagen en tegenwoordig is zij zelfs vier dagen bij ‘haar’ boerderij te vinden. Gerda woont zelfstandig en is van ‘t kaliber ‘niet lullen maar poetsen’. Zij helpt waar nodig is: de voergang aanvegen, onkruid wieden, zaaien in de kas, bessen plukken, stoffen knippen, strijken, groentesoep maken, en ook voor een afwasje draait ze haar hand niet om. Zij doet dit allemaal graag én met plezier.

Veel nieuwe dingen die haar pad kruisen ziet Gerda in het begin niet zitten maar als het moment daar is draait ze vaak volledig bij en geniet dan vooral van het gezelschap om haar heen.

Wanneer ‘haar’ boerderij bekend maakt één week gesloten te zijn vanwege vakantie gaat er een negatief belletje rinkelen in Gerda’s hoofd. Want dat betekent voor haar een hele week alleen thuis. Die gedachten maakt haar al vooraf verdrietig en zelfs depressief. Dit gaf voor dochter Renate de doorslag om bij Landzijde aan de bel te trekken. Zijdelings had Renate al eens vernomen dat er tijdens vakanties van boerderijen collega zorgboeren tijdelijk deelnemers willen ontvangen wanneer dit voor betreffend persoon belangrijk is.
De regio coördinator van Landzijde zocht voor haar een passende boerderij in de omgeving. Zo mocht Gerda drie dagen naar zorgboerderij ‘Vredesbest’ in Assendelft.

Zorgboerin Ellen van Vredesbest: ‘Omdat de vraag rechtstreeks van de regio coördinator kwam zijn we op dit voorstel ingegaan. Het was maar voor één weekje dus we gingen de uitdaging aan. Dit was de eerste keer dat wij aan vakantieopvang deden en het is ons goed bevallen. In de vele jaren dat wij zorgboerderij zijn is mijn mensen kennis gegroeid. Ik zag meteen dat Gerda hier wel tussen paste. Dat is bij ons een belangrijk punt. Je moet mee kunnen doen in de groep en meedoen met ’t werk dat wij aanbieden. Dat aanbod is breed. Gerda vond meteen haar weg bij de bloemen en planten afdeling die we hier hebben. We hebben van beide kanten iets ‘water bij de wijn’ gedaan betreft ophaal tijden. Gerda was gewend om door de andere boer rond 9.30 uur opgehaald te worden terwijl wij de mensen al om 8.30 uur ophalen. Dus na overleg werd dit 9.00 uur. Een mooi compromis!’

Omdat vakanties en vrije dagen ruim op tijd worden doorgegeven was er voor Renate voldoende tijd om deze zaken te regelen.
Gerda zelf was zeer tevreden over deze vakantie invulling: ‘Het waren stuk voor stuk aardige mensen.’ Tegelijkertijd was zij ook weer super blij om op ‘haar eigen’ boerderij terug te zijn. Toch vond zij het ook voor herhaling vatbaar. Gerda: ‘Alleen is immers ook maar alleen.’