ERVARING VAN EEN MANTELZORGSTER
Mantelzorger zijn van je partner daar kies je niet voor maar overkomt je!
En dan?
Een geheel ongevraagde fase van je leven breekt aan. Na de acceptatie dat sommige dingen in het leven onomkeerbaar zijn begint de zoektocht naar wat de naaste van een mantelzorger weer wat vrolijker maakt. Ook de mantelzorger zelf wil zich hier goed bij voelen. Samen probeer je er het beste van te maken en breekt er een dag aan dat partner en mantelzorger voor dagbesteding bij een zorgboerderij kiezen.
Cintha(78). In haar werkzame leven was zij actief -toen de kinderen nog jong waren- in vrijwilligerswerk. Later werkte zij als afdelingssecretaresse op een kantoor. Cintha is zevenenvijftig jaar getrouwd met Hans(80). Hij kreeg zeven jaar geleden de diagnose vasculaire dementie. Op dat moment genoten zij beiden van hun pensioen. Via de huisarts werden zij verbonden aan een casemanager. Dankzij haar werden Cintha en Hans in contact gebracht met een zorgboerderij om te kijken of Hans daar iets voor voelde.
Er volgde een afspraak met de zorgboer en -boerin voor een rondleiding. De boerin meldde hen aan bij Landzijde waarna de regio manager contact opnam met Hans en Cintha voor een intake gesprek.
Hoe stond jij tegenover het fenomeen dagbesteding op een zorgboerderij ?
Cintha: ‘Ik had wel het gevoel dat er iets moest gebeuren. Er kwamen wat meer spanningen thuis. Hans wilde zich graag nuttig blijven voelen en ik merkte dat ik een oplaad moment nodig had.’
Hoe was zijn thuiskomst na die eerste dag bij de zorgboerderij?
Cintha: ‘Hans kwam ontspannen thuis. Hij had een leuke dag gehad. Dat vond ik erg fijn om te horen. Hans begon met één dag per week naar de zorgboerderij en dit breidde zich in de loop der jaren uit naar vier dagen. In het begin kon Hans wanneer hij thuis kwam wel vertellen hoe zijn dag was geweest op de boerderij. Op een gegeven moment lukte dit minder.’
Op welke manier bleef jij dan geïnformeerd?
‘Om toch in gesprek te blijven met Hans vroeg ik aan de zorgboer tijdens een evaluatiegesprek of zij foto’s wilde delen met mij zodat ik deze aan Hans kon laten zien. Dit lukte goed. Met een plaatje erbij kwam Hans beter uit zijn woorden en voelde hij zich begrepen. Dat gaf hem rust.’
Hoe heb jij het contact met de zorgboerderij ervaren?
Cintha: ‘Dit heeft ons gezin als warm ervaren. De door de boerderij jaarlijks georganiseerde familiedagen hebben daar aan bijgedragen. Zo mooi hoe Hans vol trots ‘zijn’ boerderij kon laten zien aan ons en zijn vrienden.’
Hoe kijk jij terug op de jaren dat Hans naar de zorgboerderij ging?
Cintha: ‘Dit heeft er zeker aan bijgedragen dat ik Hans langer thuis heb kunnen houden. Wij hebben als gezin de juiste stap gezet door bij Landzijde aan te kloppen.’
Na vijfenhalfjaar dagbesteding is Hans verhuisd naar een verzorgingshuis en is er een geheel nieuwe fase aangebroken in het leven van Hans en Cintha.